امام زمان عج((50)
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا بقیه الله
«وَ ثَبِّتْنِی عَلَى طَاعَةِ وَلِیِّ أَمْرِکَ الَّذِی سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ فَبِإِذْنِکَ غَابَ عَنْ بَرِیتِکَ وَ أَمْرَکَ یَنْتَظِرُ»
«خدایا! مرا در طاعت ولی امرت ثابت قدم بدار، ولی امری که او را مستور کردی و او با اجازه تو از خلق پنهان شده و در انتظار فرمان توست»
شرط ماندن در رکاب امام زمان عج ثابت قدم بودن است و این ممکن نیست الا تابع کامل امام باشیم نگاهمان به حکم امام دلمان خوش به رضایت امام امنیتمان در سایه امام زمان و عزت مان در سربازی امام و عاقبت بخیری ما در هدایت های امام بدانیم
«أَمْرَکَ یَنْتَظِر» آشیخ محمد تقی زرگری نقل میکند: «شبی خدمت آشیخ جعفر مجتهدی بودم گفتم: خیلی دلم می‌خواهد از امام زمانم خبری داشته باشیم؛ شیخ جعفر به ماه اشاره کردند: در ماه تصویر حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه را مشاهده کردم که به حالت نیمه خیز نشسته بودند؛ آقای مجتهدی به من گفتند: حضرت این گونه برای قیام آماده‌اند و منتظر فرمان ظهور هستند.»
خدای سبحان دوازده چراغ برای مردم قرار داد، امّا مردم تیر و کمان به دست گرفته و یازده چراغ را شکستند؛ خداوند آخرین چراغ هدایت را نگه داشته تا مردم تیر و کمانهایشان را زمین بگذارند و بعد او را ظاهر نماید.
راستی چرا مردم اعتراف دارند که ریزه خوار لطف امام هستند ولی پای تبعیت که وسط میاید طیغان را پیش رو قرار میدهند ؟
در بهره برداری از لطف امام انتخاب نیست بلکه لطف عام امام است ولی در تبعیت لطف خاص مطرح میشود در لطف عام شیطان وسوسه نمیکند ولی در لطف خاص شیطان ارام نیست بشدت فتنه میکند
حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه زمانی اذن ظهور می‌گیرند که نه تنها ما تیر و کمان‌ها را زمین بگذاریم، بلکه دست به سینه شویم و ظاهر و باطنمان تسلیم حضرت گردد و بگوییم:
امر آنچه تو فرمایی
حکم آنچه تو بنمایی...
یعنی شاگردان شیطان بیداد میکنند دنیا را ظلم گرفته تنها رهایی از این بیداد فریاد رسی منجی و بقیه الله است
هر چه بیشتر در مسیر انتظار پیش می‌رویم به این حقیقت بیشتر واقف می‌شویم که برای یاری حضرت باید به فنا برسیم و برای خویش، خودی قائل نشویم؛ برای خود چیزی طلب نکنیم و هر چه می‌‌خواهیم برای راحت و رضایت مولایمان باشد.
با مطرح بودن من ها به زیر منت امام زمان نمیرویم
یا صاحب الزمان ! ما را به فنا برسان ، در امر ظهورت تعجیل فرما و عالم را با حضورت منور نما
شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اوّل شب ، در صبح باز باشد...
