دست نوشته های کمیل (90)
شنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۹، ۱۰:۵۲ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
طاعت بدون ڪنترل نفس سودے ندارد.این شکل طاعت نیست عبادت است عبادتی که عابد عبد نیست
اما اگر صد سال هم بگذرد ولے نفس خودت را ڪنترل نڪنے؛
نگاهت را ڪنترل نڪنے؛ در ڪلاس اوّل درجا خواهے زد.
در طاعت باید عابد به مقام بندگی باید ختم شود در مقام بندگی طاعت معنا پیدا میکند
وقتے بہ ڪلاس دوّم خواهے رفت ڪہ نفست را ڪنترل ڪنے.یعنی عقلت حاکم
تکلیفت مشخص ؛اراده ات محکم ؛و چشمانت باز
"یا باید نفـــس را بپرستے یا خــــــــدا را."
یا باید به عاقبت بخیری فکر کنی یا تسلیم نفست میشوی
«لا نجاة الا بالطاعة». طاعت چیست؟
طاعت این است ڪہ آنچہ دلت مے خواهد را ڪنار بگذاری
