امام خمینی73)
بسم الله الرحمن الرحیم
سیره امام
95ـ اوایلی که امام به نجف آمده بودند، هر غذایی خودشان می خوردند، از همان غذا هم به افرادی که در بیرونی بودند از جمله آقای حاج شیخ عبدالعلی قرهی می دادند. مشهدی حسین نقل می کرد که ماه رمضانی بود، چند نفری هم در بیرونی بودند و مقدار غذا هم مانند گذشته هیچ فرق نکرده بود. روزی آقای حاج شیخ عبدالعلی به من گفتند: این همه آدم که در بیرونی هستند و افطار و سحری هم می خواهند بخورند، این مقدار که شما گوشت تهیه می کنید خیلی کم است مقداری بیشتر بگیرید (مثلاً اگر یک کیلو می گرفته است، نیم کیلو اضافه کند). من هم بنا به توصیۀ ایشان، آن روز بیشتر گوشت گرفتم. مطابق معمول هرشب خدمت امام رسیدم و صورتحساب را ارائه دادم. آن شب، امام با تعجب پرسیدند: چطور شد که گوشت بیشتر از گذشته گرفتی؟ گفتم: آقای شیخ عبدالعلی دستور دادند. امام با اینکه احترام زیادی برای وی قائل بودند ولی فرمودند: همان مقدار که همیشه می گرفتی، بگیر. آقای حاج شیخ عبدالعلی اگر می خواهند غذایشان را جدا کنند!
96ـ یکی از بزرگان نجف می گفت: این وجوهی که دست امام می رسید و بین اشخاص مختلف تقسیم می نمود، لم یسبقه سابق ولم یلحقه لاحق. تا به حال نجف مثل امام را به خود ندیده است، زیرا سایر مراجع، امتیازاتی برایدیگران قائل بودند که گاهی این امتیازات جنبۀ مادی و تبلیغاتی داشت، ولی اصلاً این معنی درنظر امام نبود. آن شهریۀ کلانی که امام می داد -که دیگران را هم وادار می کرد شهریه ها را زیاد کنند- به تمام افراد یکنواخت پرداخت می شد. هیچ تمیزی بین طلبه ها قائل نبود. این تقسیم امام انسان را به یاد حضرت امیرالمؤمنین(ع) می اندازد آنگاه که بیت المال را بالسویه بین مسلمانان تقسیم می نمود.
