امام زمان عج(19)
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللَّهُمَّ اسْلُک بِنَا عَلَى یدَیهِ مِنْهَاجَ الْهُدَى»
«خدایا! ما را در راه هدایت، بر دو دست اماممان سلوک بده»
رای یک پدر، چیزی سخت تر از دیدن اختلاف بچه هاش نیست.
تا حالا به این فکر کردیم که امام زمان پدر اصلی همه‌ی مردم‌اند و برخورد بد ما با همدیگه چه غمی به دل ایشون می‌نشونه؟
«وَتَجْمَعُ لَهُ مُلْک الْمُمْلَکاتِ کلِّها، قَرِیبِها وَبَعِیدِها، وَعَزِیزِها وَ ذَلِیلِها»
«و برای او گردآوری، فرمانروایی همه مملکت‌ها را نزدیک و دورش را و نیرومند و خوارش را»
خدایا! در انتظار روزی به سر می‌بریم که حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه بر همه عالم حکومت کند.
روزی که تمام سرزمین‌ها چه دور و چه نزدیک، چه آنهایی که به سختی قابل تصرف‌اند و چه آنهایی که به راحتی فتح می‌شوند، همه تحت سلطه حضرت باشند و امور سرار دنیا به دست مبارک او سامان گیرد.
«عَزِیزِها»
عزیز به معنای غیر قابل نفوذ است.
برخی از سرزمین‌ها از جهت قدرت‌های نظامی و امکانات دفاعی آنقدر پیشرفته و مجّهز هستند که با دید ظاهری مغلوب شدنشان غیر ممکن به نظر می‌رسد.
امّا معتقدیم «وَ اللَّهُ عَلى کلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ»[سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۸۹] «خدای سبحان بر هر کاری تواناست.» و زمانی که اراده‌اش به فتح این کشورها تعلق گیرد، به راحتی به تصرّف امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه در می‌آیند و تحت نفوذ حضرت قرار می‌گیرند؛ سرزمین وجود ما نیز این گونه است، گاهی تصور می‌کنیم قلب و دلی از شدّت غفلت و جهالت، آلودگی و معصیت، آن قدر دچار قساوت شده که نسبت به محبّت و معرفت مهدوی غیر قابل نفوذ گشته است، امّا فتح دلها برای حضرت حجّت امری است سهل و آسان. او می‌تواند با یک نگاه آنچنان دلبری کند که غافل‌ترین قلب‌ها هم به او معطوف شود وعاشق و واله او گردد.
دلهای عاصی، که از سنگ سخت‌تر نیست. «وَ إِنَّ مِنَ الْحِجارَةِ لَما یتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهار»[سوره مبارکه بقره، آیه ۷۴] «به قدرت الهی از میان بعضی سنگ‌ها، چشمه می‌جوشد،» پس می‌توان امید داشت با لطف حضرت حق وعنایت «ولی» او، از دلهای سخت و غیرقابل نفوذ هم آب محبت و معرفت بجوشد.
آن دل که به یاد تو نباشد دل نیست
قلبی که به عشقت نتپد جز گِل نیست
آن کس که ندارد به سر کوی تو راه از زندگی بی‌ثمرش حاصل نیست
اضطرار فرج
روزهای اول قرنطینه پشت سر هم خبر بد می‌شنیدیم.کمی که گذشت فهمیدیم تکه‌ای از دنیا گم شده است و برای همین معادلات جهان بهم خورده.
هر روز منتظر شنیدن خبری خوش بودیم؛ کشف واکسن یا دارویی معجزه آسا، پایین آمدن آمار تلفات یا ریشه کن شدن بیماری.
هر شب با امید اینکه «فردا بالاخره دانشمندی پیدا می‌شود که این جنگ جهانی را تمام کند» می‌خوابیدیم و باز فردا گوش به زنگ اخبار بودیم و کانال‌ها و پیج‌ها و شبکه ها را جستجو می‌کردیم.
خودمانیم، آیا همین قدر منتظر خبر آمدن امام زمان هم بودیم؟ خودمان بهتر می‌دانیم که نبودیم...
انگار فراموش کرده‌ایم که کدام تکه از پازل جهان گم شده و بیخودی تکه‌های ناقص پازل را نگاه می‌کنیم. حتی کسی نیست دستمان را بگیرد و ببرد سر وقت تکه‌ی اصلی..
آری! بیشتر از هزار سال است که دنیا وضعیت طبیعی ندارد؛ بلای دنیای ما، نه ویروس است، نه آتش‌سوزی و نه زلزله و نه آشوب؛
تمام بدبختی ما اینجاست که فراموش کرده‌ایم: گمشده ی این روزهای دنیا، مهدی موعود است.
