وصیت نامه شهدا(17)

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا، خودت شاهد و ناظر باش که من فقط به خاطر تو و به خاطر دین تو، در این راه قدم گذاشته ‏ام و به جز این هدفى در پیش ندارم و نه براى به دست آوردن مقام یا پول یا چیزهاى دنیایى. من فقط این آرزو را دارم که هنگام شهید شدن لااقل بتوانم تعدادى از دشمنان را کشته و با گفتن الّله اکبر قدم در این راه بگذارم. شهید زین العابدین ابراهیمیان

 

ایزدا، چگونه توانم لب به ثنا و سپاست باز کنم، در حالى که باران نعمت و رحمتت را بر این بنده‏ ى ضعیف و ذلیل و گناهکار فرستادى و نعمت عظماى زندگى در زیر چتر ولایت فقیه و صرف قسمت مهمى از عمر گرانبها را در حکومت اسلامى به این بنده‏ى حقیر و مسکین ارزانى داشتى، در حالى که نتوانستم مسئولیت و حق عظیمى را که به واسطه‏ى این موقعیت شریف بر دوشم آورده بود، به نحو شایسته ادا کنم.

الهى، چگونه این بنده ‏ى بى حیا، در محکمه عدالت پاسخگوى اعمال و گفتارش باشد، در حالى که رهبرى بزرگ همچون امام خمینى داشته است و چگونه در صحراى محشر حاضر شوم، در حالى که در زمانى زندگى مى‏کردم، که عاشقان و شیفتگان و مخلصان کثیرى در راه تو و در راه دین تو و در کارزار با دشمن تو شهد شیرین، شهادت را مشتاقانه نوشیدند. من در زمانى زندگى مى‏کردم که مى‏بایستى پیام ‏آور خون گلگون کفنان عزیزى مى‏بودم. یا رب، نکند که در یوم القیامه در زمره کسانى باشم که فریاد مى‏زنند «یالیتنى کنت تراباً» اى کاش که خاک مى‏بودم.

خدایا، تو خودشاهدى که من جز رضاى تو، به جبهه نیامده‏ام و رضاى تو آنگاه حاصل خواهد شد که توانسته باشم، مأموریتم را در کردستان با حداکثر کیفیت به انجام رسانم و اى کُرد مسلمان بدان که من با تمام ضعف جسمى و روحى اى که دارم براى مبارزه با فرهنگ از طاغوت به یادگار مانده‏ى تو آماده‏ام، نه به جنگ با تو. شهید سعید احسانى