سید مرتضی اوینی (18)

بسم الله الرحمن الرحیم

46-دیندار آن است که در کشاکش بلا دیندار بماند و گرنه در هنگام راحت و فراغت و صلح و سلم چه بسیارند اهل دین، آنجا که شرط دینداری جز نمازی غراب وار و روزی چند تشنگی و گرسنگی و طوافی چند برگرد خانه ای سنگی نباشد.

 

47-برقی از غضب خدا چون صاعقه فرود آمد و زمین را لرزاند و باران سرازیر شد... اما باران را در خارستان کویری دلهای مرده چه سود؟ امام به خشم آمده است و سخنانش صاعقه ای است که زمین را به تازیانه آتش گرفته است.

 

-48 وای بر شما ای شوربختان!این حسین است ، این خامس آل کساست ، آن کسا که کسا عصمت و رحمت است، آن کسا که مظهریت حق است و ببین، آنجا که جبراییل را بار نمی دهند کجاست!و تو ای خاکستر گمشده در باد هلاکت! تو خود را با او برابر نهاده ای؟! این حسین است سر مستودع فاطمه! همان که خونش خون خداست و اگر بریزد همه عالم تکوین به انتقام برخواهدخاست. شهید آوینی

 

 

49-گردش خون در رگهای زندگی شیرین است، اما ریختن آن در پای محبوب شیرین ‌تر است؛ و نگو شیرین ‌تر، بگو بسیار بسیار شیرین ‌تر. شهید آوینی

 

50-حرم عشق کربلا ست و چگونه در بند خاک بماند آنکه پرواز آموخته‌است و راه کربلا می‌شناسد و چگونه از جان نگذرد آنکس که می‌داند جان بهای دیدار است؟! شهید آوینی