ویژه تا نیمه شعبان(1)

بسم الله الرحمن الرحیم
ویژه تا نیمه شعبان (1)
مقام شهادت اوج بندگی و سیر و سلوک در عالم معنی است و ما خاکیان محجوب چه می دانیم که این ارتزاق عند رب الشهدا چه است؟
 امام خمینی 
شهیدی که با نام مهدی زندگیش برکت پیدا کرد و مزد جهادش شهادت شد وسیره او ستاره هدایت کننده برای ما شد 
 شهید مهدی عاصی تهرانی
 سنگرسازی بی سنگر و سرداری جهادگر که برای اعتلای نظام مقدس اسلامی خستگی را مغلوب اراده خویش کرده بود؛ او که تنها به رضای خدا می اندیشید و با تاسی از انبیا و اولیا خاص خداوند راه نجات و سرافرازی را در جهاد فی سبیل الله یافته بود.
 در 10 تیر 1365 هنگامی که این سنگر ساز بی سنگر با لب تشنه و با ذکر 'یااباالفضل العباس' در گرمای طاقت فرسای مهران و در زیر آتش مستقیم تانک های دشمن بعثی، جان پناه برای رزمندگان اسلام احداث می کرد، مورد اصابت ترکش گلوله مستقیم تانک های بعثیان قرار گرفت و مظلومانه به شهادت رسید.

در پایان مروری داریم بر گل واژه های این شهید گرانقدر که بر صفحات سرخ وصیتنامه اش نقش بسته است:

'خدایا تو خود می دانی که دلم می خواست که در راه رضای تو قدم بردارم که در قالب اوقات برنداشتم، به خاطر اینکه نمی دانستم و باز عمل می کردم، به این دلیل بود که تو را نشناختم و نمی دیدم...خدایا هنوز هم نمی دانم این خودم هستم که این جریده را می نویسم یا نفس سرکش و جاه طلب من است.

ای عزیز! ای ستار! ای غفار، با این عقل و چشم ناقصم ذره ای از کرم و لطف و ستاریت تو را حداقل در خودم می بینم که من چه بوده ام و تو مرا چگونه نشان دادی، من چه کردم و تو پنهان کردی، من چه راهی را می رفتم و تو نگذاشتی و بخشیدی و هدایت کردی... شکر خداوند که این سعادت را نصیب من کرد که در این راه که همانا راه انبیا و اولیا خاص خداوند است قدم برداشته و رهرو آنها باشم