بسم الله الرحمن الرحیم
«اللّهُم رُدَّ کُلَّ غریب»
💔خدایا! همۀ غریبها را از غربت به وطن بازگردان.
❓آقا! اگر کسی این دعا را خواند و به یاد تو نیفتاد، به او چه باید گفت؟
❓غریبتر از تو در این عالم کیست؟
🍂تقدیر تو در غربت، از سختترین تقدیرهاست. تقدیری که به نام تو خورده، غربت تو در میان دوستان است و چه غربتی سختتر از غریب بودن در جمع دوستان؟!
🥀ما مدعی دوستی توایم. آیا تو در میان ما غریب نیستی؟
چقدر در جمع دوستانهمان یاد تو هستیم؟
چقدر از غمهای تو یاد میکنیم؟
چقدر برای دوری تو اشک میریزیم؟ چقدر دلنگرانِ دلِ گرفتهات هستیم؟ چقدر دلمان شور آمدنت را میزند؟ چرا به زندگیِ بیتو عادت کردهایم؟
چرا جای خالی تو را در میان خودمان احساس نمیکنیم؟
❓ اینها اگر نشانۀ غربت تو نیست، پس نشانۀ غربت تو چیست؟
نصف شب پا شدی، دیدی خوابت نمی برد، پاشو دو زانو رو به قبله بنشین، حوصله وضو گرفتن هم نداری، اشکال نداره...
🌹بگو: قربانت بشوم آقا که تو بیداری و من خوابم.
🌹بگو آقاجان الان کمتر مردم با تو سر و کار دارند. آقاجان خیلی دوستت دارم. دو سه تا کلمه بگو و بخواب.
🤲خدا با خوب کردن ما تو را از غربت بیرون بیاورد.
«اللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اسیر»
🔶ما وقتی برای آزادی همۀ اسیران دعا میکنیم، حواسمان از خودمان پرت میشود.
🔶گویی ما آزادیم و آنهایی که در چاردیواری محبس گرفتارند، اسیرند. این توهم آزادی بلایی شده برای جانمان.
🔶کسی که دربند عشق تو نیست و گرفتار محبت دنیاست، کِی آزاد شده که ما احساس آزادی میکنیم؟! اصلاً اسیرتر از کسی که عاشق تو نیست، در عالم وجود دارد؟
🔶ما اسیریم؛ هم اسیر محبت دنیا و هم اسیر توهماتمان. قبل از هر چیز باید از اسارت زنجیرهای تیغدار توهم رها شویم و بعد از آن از زندان نمور و متعفن محبتهای دنیایی.
🔶آقا! تو اگر به دادمان نرسی و نجاتمان ندهی، به کسی غیر از تو میشود امید بست؟
🔶 بیا و بانی اجابت دعای هر روزمان باش و ما اسیران را آزاد کن.