علی تجلایی

بسم الله الرحمن الرحیم 
 

آمده بود مرخصے ، سر نماز بود 
ڪه صدای آخ شنیدم، نمازش قطع شد ، پرسیدم چی شد؟ 
گفت: چیزی نیست !
 توی حمام باندهای خونی بود، نگرانش شدم، فهمیدم پایش گلوله خورده، زخـمی است، دکتر گفته باید عمل شود تا یک هفته هم نمی‌توانی باندش را باز کنی. باند ࢪا باز کرده بود تا وضو بگیرد. 
گریه کردم و گفتم: «با این وضع به جبهه می‌روی؟» رفیقش که دنبالش آمده بود، گفت: «نگران نباش خواهر، من مواظبشم» با عصبانیت گفتم: «اشکالی ندارد، بروید جبهه، ان‌شاءالله پایت قطع می‌شود، خودت پشیمان می‌شوی و برمی‌گردی»
علی بهم نگاه کرد و گفـت: «ما برای دادن سر می‌رویم، شما 
ما را از دادن پا می‌ترسانی؟!»؛ 

#شھید_علی_تجلایے