شهید باکری 4

 

بسم الله الرحمن الرحیم

مهدی پس از شرکت در عملیات مختلـف و پاکسـازی ضـد انقـلاب، بـه منطقـة جنوب کشور رفت و معاونت تیپ نجف اشرف را به عهده گرفت. در عملیات فتحالمبین، در منطقة رقابیه، از ناحیـة چشـم مجـروح شـد. پـس از بهبود، به جبهه بازگشت و در آزادسازی خرمشهر شرکت کرد و باز مجروح شد؛ امـا دست از هدایت و سازماندهی نیروهای عملکننده برنداشت.
با تشکیل تیپ عاشورا، فرمانـدهی ایـن تیـپ را بـه عهـده گرفـت. بـار دیگـر در عملیات رمضان مجروح شد.
تیپ عاشورا به لشکر مبدل شد و مهدی هنوز فرمانده بـود. او خـانوادهاش را بـه جنوب برد و خانه ای کوچک در اهواز اجاره کرد.
با شروع عملیات مسلمبن عقیل، در آزادسازی بخـش عظیمـی از خـاک ایـران و چند منطقه دیگر نقش مهمی ایفا کرد. او به همراه بسیجیان سلحشور لشکر عاشورا، در عملیات محرم، والفجر مقدماتی و والفجر یک تا چهار شرکت کرد.
در عملیات حماسی خیبر که در جزیره مجنون برپا شد، بـرادرش حمیـد ـ قـائم مقام لشکر ـ غریبانه به شهادت رسید. مهدی در نامهای به خانواده، شـهادت حمیـد را نتیجة توجه و عنایت خداوندی دانست.
با شهادت حمید، همه در پی این بودنـد کـه پیکـر او را بـه عقـب بیاورنـد. ایـن موضوع را به مهدی گفتند. مهدی با بیسیم پرسیده بود: »حمید را بـه همـراه دیگـر شهدا میآورید؟«
مرتضی یاغچیان 2گفته بود: »آقا مهدی! خودتان مـیدانیـد کـه زیـرِ ایـن آتـش شدید نمیتوانیم بیش از یک شهید به عقب منتقل کنیم«.
مهدی گفته بود: »هیچ فرقی بین حمید و دیگران نیست. اگـر نمـیشـود دیگـر شهدا را به عقب بیاورید، پس حمید هم پیش دوستان شهیدش باشد، بهتر است«.
بعد از شهادت حمید، مهدی تا مدتها در منطقـة عملیـاتی خیبـر مانـد. در ایـن مدت، رطوبت شدید منطقه، او را دچار درد پا کرد. بعد از بازگشت به عقبه، تا مدتها پایش را در تنور داغ میگذاشت تا درد پایش تسکین یابد