بسم الله الرحمن الرحیم
گویند : مرغیست به نام « آمین » !
مرغی آسمانی
در بلندترین نقطهٔ آسمان
آنجا که بخدا نزدیکتر است می پَرَدو سخن می گوید
او شنوا ترین موجود ِ جهان ِ هستی است
هر چیز را که می شنود ،
دوباره بنام فرد ِ گوینده
آنرا تکرار می کند و آمین می گوید
این است که همهٔ آیین ها می گویند
مراقب کلامت باش !
این است که می گویند
بسم الله الرحمن الرحیم
امام على علیه السلام:
المُنتَظِرُ لأِمرِنا کَالمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فی سَبیلِ اللّه ِ ؛
🌸امام على علیه السلام :
آن که منتظر فرج ما است، همچون کسى است که در راه خدا در خون خود تپیده باشد.
کمال الدّین ، ص 645 .
بسم الله الرحمن الرحیم
شهید داروئیان
✍️ خاطرات“مهدی قلی رضایی” راوی کتاب لشکر خوبان و از رزمندگان واحد اطلاعات و عملیات لشکر 31 عاشورا در رابطه با مظلومیت غواصان و شرح عملیات کربلای 5 .
☀️ صبح سوم دی سال 65 در محور لشگر 31عاشورا، داخل کانال در حالی که زخم گلوله در شانه راستم سوزش شدیدی داشت و پاهایم بر اثر زخم سیم خاردار و نی‌های سوخته جای سالمی نداشت، دیگر مطمئن شدم که عملیات کربلای ۴ ادامه نخواهد داشت، و ناراحتی ناشی از این امر از چهره اکثر
بسم الله الرحمن الرحیم
مصاحبه با شهید محمد رضا اسدی
▫️ شهید رضا اسدی در عملیات خیبر بر اثر بمباران شیمیایی دشمن شیمیایی می شود. شدت جراحات او موجب می شود وی را به همراه چند تن از رزمنده ها به اروپا (سوئد) اعزام کنند.
متن زیر، گزارش گفتگوی او با خبرنگار خارجی است که در بیمارستانی در سوئد انجام شده است:
محمدرضا اسدی، از محلات (شهری در مرکز ایران)، در تاریخ 27 فوریه 1984 (8 اسفند 1362 ) و در عملیات خیبر (منطقه جُفِیر) مجروح گردید. او که متأهل و دارای یک فرزند یک‌ماهه است، در باره مجروحیت خود، چنین میگوید:
حدود ساعت 7 صبح بود که ده فروند هواپیماهای
بسم الله الرحمن الرحیم
در اوان کودکی پدر را از دست می‌دهد و مادر فداکار، وی و سه برادر بزرگترش را با یتیمی بزرگ میکند.
رضا نوجوان است که جنگ شروع می‌شود. او وارد سپاه شده و با رضایت مادر، راهی جبهه می‌شود تا سهمی در جهاد در راه خدا داشته باشد.
در جبهه، در یگان رزمی فعالیت داشته و مراحل مسئولیت را تا رده فرماندهی گردان طی میکند. در زمستان 62 و در عملیات خیبر، بر اثر بمباران شیمیایی دشمن بعثی به شدت آسیب می‌بیند.
پس از مداوای نسبی، بار دیگر با تنی مجروح، به جبهه‌ها باز می‌گردد و یک سال بعد (زمستان 63 - در عملیات بدر) در گرماگرم نبرد با دشمن بعثی، سرِ این سردار شجاع از تن جدا گردیده و آسمانی می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
ازحکیمی پرسیدنداز عمری که سپری نمودی چه چیز یاد گرفتی پاسخ داد
یاد گرفتم کسی که مرتب میگوید من این میکنم و آن میکنم تو خالی است و نمیتواند کاری انجام دهد
یاد گرفتم کسی که معدنش طلا است همواره طلا باقی میماند بدون تغییر، اما کسی که معدنش آهن است تغییر میکند و زنگ میزند
یاد گرفتم تمام کسانیکه در گورستان هستند همه کارهایی داشتند و آرمانهایی داشتندکه نتوانستند محقق گردانند پس حرص زیادی نزنم
یاد گرفتم که دنیا قرض است باید دیر یا زود پس بدهیم
یاد گرفتم که مظلوم دیر یا زود حقش را خواهد گرفت.
یاد گرفتم که دنیای ما هر لحظه ممکن است تمام شود اما ما غافل هستیم
یاد گرفتم که سخنِ شیرین گشاده رویی
بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسین علیه‌السلام فرمودند:
إعْمَلْ عَمَلَ رَجُل یَعْلَمُ أنّه مأخُوذٌ بِالاْجْرامِ، مُجْزى بِالاْحْسانِ.
کارهای خود را همانند کسى تنظیم کن که مطمئن است که در صورت خلاف، مجازات خواهد شد.
و در صورتی که صحیح باشد پاداش خواهد گرفت.
بحارالأنوار: ج۲، ص۱۳۰
اگر میخواهیم روز قیامت رسوا نشیم لازمه که این توصیه امام حسین (ع) رو جدی بگیریم چون شواهد قرآنی هم نشون میده که؛
بسم الله الرحمن الرحیم
دو چیز رو در زندگیتون اصل قرار
بدین؛ و در هر حال، از اونا محافظت کنید؛
یکی سلامیتون؛ نه فقط اینکه بیمار نشین؛ بلکه سعی کنید تا اونجایی که در توان دارین پیری تونو به عقب بندازین؛ باور کنید که جوانتر از سن تون به نظر اومدن، یکی از فرمول های خوب بودن حال شماست.
و دیگر آنکه: مراقب عزت نفس و غرورتان باشید؛ به هیچ کس اجازه ندهید حتی به اون نزدیک بشه، چه برسه به اینکه بخواد خدشه ای به اون وارد سازه و خُردش کنه...
همه چیز را دوست داشته باش
به هر برگ درخت و به هر اشعه ی نور عشق بورز. به هر موجود زنده و به هر گیاه و هر شیئی مجرد عشق بورز
بسم الله الرحمن الرحیم
روایت شهید حاج قاسم سلیمانی از شهید حاج یونس زنگی آبادی، فرمانده تیپ امام حسین (ع) لشگر ۴۱ ثارالله
▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️
🌷شهیدی که سر و دستش فدای اسلام شد
🔹چون تولدش با عید قربان مصادف شده و نام پدربزرگش نیز یونس بود نامش را حاج یونس گذاشتند.
🔸از بدر تا کربلای پنج مملو از خاطرات رشادت های سرداری است از دیار کرمان مردی که از دل فقر برخواست و با نشان افتخار شهادت
بسم الله الرحمن الرحیم
خاطره ای از شهید غلامرضا قربانی مطلق
✍️ با سلام و صلوات در پی دیگران سوار شدم. مقصد شهرستان پاوه بود. شهری که به تازگی امنیت نسبی پیدا کرده بود و بچه های سپاه در آن مستقر شده بودند.
احمد متوسلیان روی رکاب مینی بوسی ایستاده بود و بچه ها تک تک از کنار او رد می شدند و روی صندلی های زهوار در رفته مینی بوس می نشستند. همه خندان و سبکبال، انگار به طرف خانه های خودشان می رفتند، توی سر و کله هم می زدند و حتی سر به سر احمد می گذاشتند. صدای برادر احمد برای مدت کوتاهی همه را ساکت کرد:
«همه هستن؟کسی جا نمونه، برادرها چیزی را فراموش نکنند!»
