مسیح کردستان(12)

بسم الله الرحمن الرحیم

محمد از چنان روحیه والا، استوار و جذابی برخوردار بود که در اولین برخورد، اطرافیان جذب اخلاق نیکوی وی می‌شدند. وی هم به برادران سپاهی که صلاحیت مسؤول بودن را در آنان می‌دید، مسؤولیت‌هایی می‌داد. به همین دلیل از همان اوائل به خاطر دادن مسؤولیت به بچه‌های کوچه و بازار با وی مخالفت می‌شد و به حق باید گفت بسیاری از همان بچه‌های کوچه و بازار پس از زحمات فراوان و به دست آوردن پیروزی‌های بسیار برای اسلام و مسلمین به شهادت رسیدند و بسیارشان هم اکنون مشغول خدمت به اسلام و قرآن هستند.

 

با شروع سنگ‌اندازی‌های ضدانقلاب در کردستان و پس از فرمان امام (ره) جهت سرکوبی ضدانقلاب، محمد عازم پاوه شد و آن چنان رشادت‌هایی از خود نشان داد که منجر به فرار ضدانقلاب به سوی عراق شد. از ‌آن پس بود که تصمیم گرفت در منطقه بماند و از تجربیات گرانبهایش در کردستان استفاده کند. لذا پس از چندی به سِمت فرمانده عملیات غرب کشور منصوب شد و به پاکسازی مناطق کردستان ادامه داد و نقش فعالی را در آزاد سازی منطقه از دست پلید ضدانقلاب ایفا کرد. اما طولی نکشید که دولت موقت با سیاست‌های گام به گام خود و هیات به اصطلاح حسن نیت، کردستان دوباره به دست ضدانقلاب افتاد. محمد در این دوران بود که فرصت را غنیمت شمرد و برای انسجام و سازماندهی مسلمانان کُرد مهاجر بر علیه ضدانقلابیون وابسته به استکبار جهانی، تشکیل سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان را در شورای عالی سپاه طرح کرد و پس از تصویب با همکاری دو تن از اعضای شورای انقلاب شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی و حجت‌الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی مسؤولیت تشکیل آن به وی محول شد. در پی این زمان بی‌درنگ در اکثر شهرهای کردستان عناصر مومن و معتقد به جمهوری اسلامی را مسلح کرد.

 

وی دلیل تشکیل سازمان پیشمرگان مسلمان را این چنین بیان ‌کرد: «ما باید به ابرقدرت ها بفهمانیم که صف مردم از صف ضدانقلاب جداست و مردم جمهوری اسلامی را خواهان هستند. لذا وقتی دست رحمت جمهوری اسلامی بر سر آن‌ها گسترده شود سلاح به دست گرفته و با تمام قدرت به مصداق اشداء علی الکفار با ملحدین غاصب به جنگ خواهد پرداخت و نتیجه این تسلیح این می‌شود که نیروها در یک تشکل قرار می‌گیرند و تحت حمایت جمهوری اسلامی در می‌آیند و با هماهنگی و تشکیلاتی منظم دوش به دوش با دیگر قوای انتظامی از مرز و بوم کشور اسلامیان دفاع می‌کنند و دیدیم که واقعاً چنین شد.» می‌شد حسن خلق او، مدیریت و تدبیر او در رفع مشکلات منطقه و برادران بومی و غیربومی، قاطعیتش در مقابل ضدانقلاب و عشقی که به مردم و پیشمرگان مسلمان کُرد داشت.